Vladimir Bakun (1965) werd geboren in Zuid-Siberië. Zijn eerste beelden werden

bepaald door de uitgestrekte Siberische wouden vol dennen, ceders, lariksen en

berken. In de houthakkerskampen speelde hij tussen de hoge stapels gekapte bomen en deed er zijn liefde voor hout op.

in de werkplaats van zijn vader, afstammeling van ene oud meubelmakersgeslacht, maakte hij kennis met de techniek van het verfijnde Russische houtsnijwerk. later ontstond de behoefte grotere stukken hout te bewerken. Op de oevers van de bergrivieren uit Koeznetskij Alataoe gebergte, waarin duizenden boomstammen drijven, afkomstig uit Mongolië, leerde hem met een bijl totempalen met mythische beschermgeesten te hakken.

na de middelbare school en de Hogere technische School volgde hij aan de Volksuniversiteit in Moskou een cursus houtbewerken. Na twee jaar als leraar te hebben gewerkt startte hij in 1991 een interieubouwbedrijf in de Siberische stad Myski. in 1993 vertrok hij naar Nederland en vestigde zich in de havenplaats IJmuiden.

Ook in IJmuiden, zoveel minder bosrijk dan zijn geboortesteek, bleef hij op zoek naar hout.

Hij verzamelde restanten van planken, op het afrand vond hij wrakhout en in het duin door stromen afgebroken boomtakken. De geringe afmetingen van het gevonden materiaal beperkte zijn mogelijkheden, maar vergrootten zijn drang de innerlijke schoonheid van het hout ontdekken. Na veel experimenten ontwikkelde hij een speciale en unieke techniek waarbij hij de verborgen kern van het hout, vol nerven van het hout toont.

Vladimir Bakun houtobjecten zijn het resultaat van een lange zoektocht naar de diepliggende geheimen van hout, begonnen in Siberië, gevonden in IJmuiden.